در مدیریت شهری امروز مفهوم توسعه پایدار از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از دیدگاه توسعه پایدار، مدیریت تقاضای سفر رهیافتی اثربخش برای حل مشکلات ترافیکی است که ضمن افزایش کارایی سیستم های حمل و نقل و بهبود شاخص های آن همزمان برای بهبود آلودگی هوا و اصلاح الگوی مصرف انرژی در کلان شهرها نیز چاره اندیشی کرده و تلاش می نماید راهکارهای پیشنهادی با فلسفه وجودی شهرها بعنوان مرکز کسب و کار و رونق فعالیت های اقتصادی در تعارض نباشد.قابلیت های شهر الکترونیکی از حیث گسترش فعالیت های مجازی که نیاز به سفر را کاهش می دهد، در راستای سیاست ها و اقدامات مورد توصیه مدیریت تقاضای سفر است. اما دامنه امکانات و قابلیت های شهر الکترونیکی در پشتیبانی و اجرا موثر استراتژی های مدیریت تقاضای سفر بسیار گسترده تر از این بوده و طیف وسیعی از سیستم های مکانیزه و هوشمند را شامل می شود که بررسی آنها جایگاه و توانمندی شهر الکترونیکی را در حل مشکلات بغرنج و پیچیده شهری که حل آنها غیر ممکن بنظر می رسد، تبیین نموده و اولویت سرمایه گذاری در حرکت به سمت شهر الکترونیکی و هوشمند را بیش از پیش عیان می سازد. مقاله حاضر ضمن اشاره مختصر به دلایل ارجحیت رویکرد مدیریت تقاضای سفر به ارایه مدلی برای تبیین نحوه پشتیبانی شهر الکترونیکی از مدیریت تقاضای سفر و استراتژی های منتخب در این فضا پرداخته است.